Konjugation zu anlauten
- Wortart: ⓘ
- schwaches Verb
- Gebrauch: ⓘ
- Sprachwissenschaft
- Häufigkeit: ⓘ
-
▒░░░░
- Präsens
- –
- –
- lautet an
- –
- –
- lauten an
- Präteritum
- –
- –
- lautete an
- –
- –
- lauteten an
- Perfekt
- –
- –
- hat angelautet
- –
- –
- haben angelautet
- Plusquamperfekt
- –
- –
- hatte angelautet
- –
- –
- hatten angelautet
- Futur I
- –
- –
- wird anlauten
- –
- –
- werden anlauten
- Futur II
- –
- –
- wird angelautet haben
- –
- –
- werden angelautet haben
- Präsens
- –
- –
- laute an
- –
- –
- lauten an
- Perfekt
- –
- –
- habe angelautet
- –
- –
- haben angelautet
- Futur I
- –
- –
- werde anlauten
- –
- –
- werden anlauten
- Futur II
- –
- –
- werde angelautet haben
- –
- –
- werden angelautet haben
- Präteritum
- –
- –
- lautete an
- –
- –
- lauteten an
- Plusquamperfekt
- –
- –
- hätte angelautet
- –
- –
- hätten angelautet
- Futur I
- –
- –
- würde anlauten
- –
- –
- würden anlauten
- Futur II
- –
- –
- würde angelautet haben
- –
- –
- würden angelautet haben
- Infinitiv mit zu
- anzulauten