Konjugation zu staunen
- ❞
-
Als Quelle verwenden
-
Dieses Wort kopieren
- Wortart: ⓘ
- schwaches Verb
Grammatik
ⓘschwaches Verb; Perfektbildung mit „hat“
Indikativ
- Präsens
- staune
- staunst
- staunt
- staunen
- staunt
- staunen
- Präteritum
- staunte
- stauntest
- staunte
- staunten
- stauntet
- staunten
- Perfekt
- habe gestaunt
- hast gestaunt
- hat gestaunt
- haben gestaunt
- habt gestaunt
- haben gestaunt
- Plusquamperfekt
- hatte gestaunt
- hattest gestaunt
- hatte gestaunt
- hatten gestaunt
- hattet gestaunt
- hatten gestaunt
- Futur I
- werde staunen
- wirst staunen
- wird staunen
- werden staunen
- werdet staunen
- werden staunen
- Futur II
- werde gestaunt haben
- wirst gestaunt haben
- wird gestaunt haben
- werden gestaunt haben
- werdet gestaunt haben
- werden gestaunt haben
Konjunktiv I
- Präsens
- staune
- staunest
- staune
- staunen
- staunet
- staunen
- Perfekt
- habe gestaunt
- habest gestaunt
- habe gestaunt
- haben gestaunt
- habet gestaunt
- haben gestaunt
- Futur I
- werde staunen
- werdest staunen
- werde staunen
- werden staunen
- werdet staunen
- werden staunen
- Futur II
- werde gestaunt haben
- werdest gestaunt haben
- werde gestaunt haben
- werden gestaunt haben
- werdet gestaunt haben
- werden gestaunt haben
Konjunktiv II
- Präteritum
- staunte
- stauntest
- staunte
- staunten
- stauntet
- staunten
- Plusquamperfekt
- hätte gestaunt
- hättest gestaunt
- hätte gestaunt
- hätten gestaunt
- hättet gestaunt
- hätten gestaunt
- Futur I
- würde staunen
- würdest staunen
- würde staunen
- würden staunen
- würdet staunen
- würden staunen
- Futur II
- würde gestaunt haben
- würdest gestaunt haben
- würde gestaunt haben
- würden gestaunt haben
- würdet gestaunt haben
- würden gestaunt haben
Imperativ
- staun, staune!
- staunt!
Infinite Formen
- Infinitiv mit zu
- zu staunen
- Partizip I
- staunend
- Partizip II
- gestaunt