Konjugation zu hochwölben
- Wortart: ⓘ
- schwaches Verb
- Häufigkeit: ⓘ
-
▒░░░░
- Präsens
- –
- –
- wölbt (sich) hoch
- –
- –
- wölben (sich) hoch
- Präteritum
- –
- –
- wölbte (sich) hoch
- –
- –
- wölbten (sich) hoch
- Perfekt
- –
- –
- hat (sich) hochgewölbt
- –
- –
- haben (sich) hochgewölbt
- Plusquamperfekt
- –
- –
- hatte (sich) hochgewölbt
- –
- –
- hatten (sich) hochgewölbt
- Futur I
- –
- –
- wird (sich) hochwölben
- –
- –
- werden (sich) hochwölben
- Futur II
- –
- –
- wird (sich) hochgewölbt haben
- –
- –
- werden (sich) hochgewölbt haben
- Präsens
- –
- –
- wölbe (sich) hoch
- –
- –
- wölben (sich) hoch
- Perfekt
- –
- –
- habe (sich) hochgewölbt
- –
- –
- haben (sich) hochgewölbt
- Futur I
- –
- –
- werde (sich) hochwölben
- –
- –
- werden (sich) hochwölben
- Futur II
- –
- –
- werde (sich) hochgewölbt haben
- –
- –
- werden (sich) hochgewölbt haben
- Präteritum
- –
- –
- wölbte (sich) hoch
- –
- –
- wölbten (sich) hoch
- Plusquamperfekt
- –
- –
- hätte (sich) hochgewölbt
- –
- –
- hätten (sich) hochgewölbt
- Futur I
- –
- –
- würde (sich) hochwölben
- –
- –
- würden (sich) hochwölben
- Futur II
- –
- –
- würde (sich) hochgewölbt haben
- –
- –
- würden (sich) hochgewölbt haben
- Infinitiv mit zu
- hochzuwölben